17 november 2022

‘Juf, mag ik een koe in uw weiland zijn?’

Door Annerinda Hardenbol

Een rekenles waarbij we rekenden. Tjoh, je zou het verwachten. Nee, we rekenden met omtrek. En oppervlakte natuurlijk. Maar dat was moeilijk. Dus had ik een plan. Een plan om het makkelijker te maken. Ik pakte het mooiste rolletje tape uit m’n tapeverzameling thuis. Ik stopte dat rolletje zorgvuldig in m’n tas. Keek, voordat ik naar bed ging, nog een keertje om te kijken of hij er wel écht in zat. Ja hoor. Ik pakte het rolletje er de volgende morgen uit. Rolde een stukje van de rol en hurkte op de grond.

Het eindje tape werd zorgvuldig opgeplakt. Zo, hop, op de vloer. Nog een stukje. Die werd eraan vast geplakt. ’t Werd mooi. Een echt vierkant. Ik wreef in m’n handen. Ja, dit zou goed komen. De kinderen kwamen binnen. ‘Juf, wat is dit?’ ‘Juf, heeft u dit gedaan?’ ‘Maar waarom dan?’ En de laatste zei: ‘Huh?!” Ik zei het ook eens hardgrondig. ‘Huh?!’ Dat gaf een gevoel van iets-echt-niet-snappen.

De rekenles kwam. Ik verplaatste me in het leven van een boer. Is overigens niet zo moeilijk aangezien ik op het platteland woon. ‘Jongens, dit vierkant is een weiland. Nee, blijf maar zitten. Straks mag je het bekijken. Een weiland dus. Maar ik heb een probleem. Het weiland is nieuw. Dus er moet nog een hek omheen.’

De oplossing klonk al: ‘Juf, ik ren wel even naar de Hornbach. Daar hebben ze hout.' Nou nee. Je blijft in mijn les, dacht ik en ondertussen vertelde ik verder. ‘Ik wil weten hoeveel meter hek ik moet kopen. Dat betekent dat ik om mijn weiland heen moet lopen.’ Dat deed ik ook. Ik stampte er omheen. Niet erin. Niet erop. Nee, er omheen. Want ja, OMtrek is er OMheen.

Het volgende dilemma. ‘Maar nu wil ik weten hoeveel grasmatten ik neer kan leggen.’ Lomp eigenlijk. Grasmatten in een weiland. Maar hé, ze hadden niks door. Ze dachten flink met me mee.

‘Ik wil dus de oppervlakte weten. Dan kijk ik er op. Want ja, OPpervlakte.’ Het landde. Maar, eerlijk is eerlijk. Het duurde wel even hoor. Steeds meer lampjes gingen branden. En we maakten de overige rekensommen.

Om tien uur was het pauze. De belhamel van de klas ging in het vierkant staan. Riep heel hard: ‘BOEEEEE!’ En vroeg: ‘Juf, mag ik een koe in uw weiland zijn?’