Eline switcht van baan: 'Als juf kun je echt een relatie opbouwen met de kinderen'

Het zijn de woorden van Eline Korving-de Braal, getrouwd en moeder van drie kinderen. ‘Daarom ben ik geswitcht naar deeltijd pabo-student aan Driestar hogeschool. Daar heb ik er geen spijt van, integendeel! Ondanks dat het druk is, geeft het me veel voldoening.

Ik vind het leuk dat je als juf je eigen programma kunt draaien. In het ziekenhuis ben je hard aan het werk in het team, maar kun je niet zelf een route bepalen. In het onderwijs kan dat wel. 

Knikkers

Je moet bepaalde stof overbrengen aan kinderen, maar hoe je dat doet, kun je zelf bepalen. Bij een rekenles over de tafel van drie wilde ik de leerlingen laten zien hoe ze deze tafel kunnen herkennen in alledaagse situaties. Daarom nam ik knikkers mee. Hun aandacht werd meteen getrokken. 

Ze vroegen zich af wat de juf met deze knikkers ging doen. Ik gaf drie kinderen drie knikkers en vroeg: “Welke som hoort daarbij?” Het is leuk als er dan veel vingers in de lucht gaan en ze het juiste antwoord weten te vertellen. Sommige kinderen hebben zulke praktijkvoorbeelden nodig voordat ze deze sommen zelf in hun schriftje kunnen maken. Ik wil deze werkvormen er graag inhouden, ook als ik straks ‘echt’ juf ben!

Daarnaast geniet ik van het werken met kinderen. Ze zijn spontaan en je kunt veel aan ze kwijt. Als juf kun je echt een relatie opbouwen met de kinderen.

Flexibel

Mensen vragen weleens of ik een studie kan combineren met mijn gezin. Dat lukt gelukkig goed. Onze kinderen gaan allemaal naar school. Overdag heb ik dus redelijk mijn handen vrij, dat is echt fijn! Ik werk elke week twee dagen in het ziekenhuis en heb een lesdag op Driestar hogeschool. 

De overige dagen werk ik aan studieopdrachten. Soms heb je een stageweek. Dan is het wat drukker. Ik heb veel overuren in het ziekenhuis, dus in stageweken neem ik overuren op en loop ik een volle week stage. Gelukkig is Driestar hogeschool flexibel in wanneer je stage loopt en op welke school.

Daarom Driestar hogeschool

Onze klas op de hogeschool bestaat uit deeltijd en duale studenten. Samen volgen we colleges. Er is een fijne sfeer, we zijn allemaal gemotiveerd om te leren. We hebben een appgroep, waarin je je vragen kunt stellen. Waar we elkaar kunnen helpen, doen we dat. 

Onze docenten zijn ook erg toegankelijk. Je kunt ze altijd mailen. Dat geldt ook voor je stagebegeleider. Die helpt je altijd verder in je stage.

De colleges die we krijgen zijn leerzaam en divers. We krijgen pedagogisch-didactische vakken, maar ook schoolvakken. Bij natuuronderwijs hebben we zelf een slootjespracticum gevolgd. Op die manier ervaar je hoe zo’n les verloopt en waar je op moet letten. Je kunt de les dan zelf in je stageklas geven.

Op de hogeschool krijg je ook persoonlijke vorming. Je leert hoe je zelf tegen dingen aankijkt en hoe je ermee omgaat in de klas. Dat is belangrijk voor een christelijke leraar. 

Je vertelt niet alleen een Bijbelverhaal, maar het gaat er ook om hoe je de rest van de dag een christelijke leraar bent. Je bent een voorbeeld voor de kinderen en leeft het christenzijn voor.

Ik kreeg ze gemotiveerd

Ik vind het leuk om naast de colleges ook de praktijk in te gaan. Dan kun je ook toetsen of het onderwijs echt iets voor je is. Ik merk dat ik vooral de oudere kinderen leuk vind. Zij vinden het leuk om iets nieuws te leren en daarmee aan de slag te gaan. Je kunt echt iets aan ze kwijt.

Soms denken leerlingen dat ze iets niet leuk vinden. Ik vind het een uitdaging om het dan zo te brengen, dat ze het wel leuk gaan vinden. Je kunt hun blik dan echt verruimen. De kinderen gaven aan dat ze helemaal niet van gedichten houden. 

Laat ik nu precies een opdracht hebben, waarin ik een gedicht met ze moest behandelen… Ik dacht: Oh, help, hoe moet ik dit doen? Ik koos voor een grappig gedicht en vertelde ze er eerst over. Daarna heb ik het gedicht pas gelanceerd en mochten ze zelf een gedicht schrijven. 

Het leuke was, daar wilden ze elke keer weer mee verder! Ik kreeg ze echt gemotiveerd. Dat is denk ik wel wat mij kenmerkt als juf. Ik probeer altijd leuke werkvormen te bedenken en doe het niet allemaal volgens het boekje. Daar genieten kinderen van.’