Pabo-studenten naar Roemenië: 'Wat een ervaring!'

De studenten van Driestar hogeschool kunnen in het buitenland stage lopen of een minor volgen. En in de vrije studieruimte is er ook een mogelijkheid om naar het buitenland te gaan. Twee pabo-studenten waren in Roemenië op bezoek bij stichting Charis en vertellen over hun ervaringen.

"Wauw, wat een ervaring! Ik denk dat ik voor ons allebei kan spreken als ik zeg dat deze reis de meest bijzondere van ons leven tot nu toe is geweest. Eigenlijk is de reis in twee delen te verdelen. 

Aan de ene kant het werk dat we zagen en deden bij stichting Charis in Floresti, aan de andere kant de vrienden die we daar gemaakt hebben en waar we buiten het werk heel veel mee omgingen. 

Charis

Eerst iets over het werk. Charis is een stichting die zich al ongeveer 18 jaar inzet voor de Roma in Floresti, een voorstad van Cluj-Napoca. De Roma zijn een van oorsprong nomadisch volk, afkomstig uit India. 

Dat is ook te zien aan hun uiterlijk, de Roma zijn redelijk makkelijk te onderscheiden van de Roemenen. De Roma hebben geen eigen land en zijn dus overal in de wereld te vinden. 

Vaak worden ze gediscrimineerd en zijn de levensomstandigheden van deze mensen erg slecht. Zo ook hier in Floresti. De kinderen worden op school achterin gezet en mogen op het schoolplein niet met de Roemeense kinderen spelen. Er wordt verachtelijk over de Roma gesproken. 

Aan de andere kant bevestigen ze de vooroordelen die er over hen zijn ook echt, ze vergokken en verdrinken hun geld vaak, en zijn in de criminaliteit en drugshandel te vinden. 

Marien en Yvonne, de oprichters van Charis, zagen dit en vonden het belangrijk dat er liefde en aandacht naar deze mensen zou gaan. De kinderen maken school vaak niet af en daarom hebben ze een soort huiswerkbegeleiding opgestart. 

Vooruitgang

Nu gaat de eerste leerling van Charis naar de universiteit! Daarnaast verzorgt Charis vrouwen-, kinder- en tienerprogramma’s. Ze zetten zich in om de mensen te laten zien hoe je geld spaart, hoe je met elkaar omgaat, hoe je je kinderen opvoedt, enz. 

Gelukkig is er veel vooruitgang te zien en hebben wij in deze 10 dagen mee mogen kijken met het werk wat Charis doet, hebben we spelletjes georganiseerd voor het kinderprogramma en mochten we een stukje van de wijk zien om ook de problematiek te begrijpen. 

Veel geleerd

We hebben veel geleerd. Deze mensen hebben God echt nodig, vinden bij Hem liefde. Voor ons is God in de welvarende maatschappij meer een optie geworden, voor in geval van nood. 

Daarnaast zijn er zoveel dingen waar wij ons druk om kunnen maken die hier geen rol spelen, dat helpt om ook in Nederland sommige zorgen en problemen te relativeren. Daarnaast klikte het goed met de collega’s en vooral met de twee Nederlandse jongens die vrijwilligerswerk deden en een Roemeense juf, Lavinia.

We hebben een prachtige tijd gehad, veel gelachen, goede gesprekken gehad en zij hebben ons veel laten zien van de omgeving. Het was zo gaaf om met mensen uit een andere cultuur contact te hebben, je ziet juist ook waarin je overeenkomt. En natuurlijk is het erg leuk om de Roemenen allerlei Nederlands aan te leren. Lavinia kwam aan met opmerkingen als: ‘Hou je waffel!’.

Van betekenis zijn

Kort samengevat kunnen we zeggen dat we ons ontzettend thuis voelden in Roemenië, dat onze Engelse taalvaardigheid sterk verbeterd is, we veel over onze eigen cultuur in vergelijking met de Roma geleerd hebben en we graag terug willen om nog meer voor deze stichting te kunnen betekenen."

Door Anna Stout