Tijdens de internationale werkweken gaan de pabo-studenten van Driestar hogeschool stage lopen of een minor volgen in het buitenland. Eén groep was in Oostenrijk. Student Ellen vertelt over de ervaringen die ze hebben opgedaan.
"Een zacht geluid dringt door in mijn kamer. Langzaam wordt ik wakker en kijk ik op mijn telefoon: 03.45. Tja, dat krijg je als je in het 'gat' genaamd Zeeland woont en je om 7 uur ’s ochtends op Utrecht Centraal moet staan. Uiteindelijk stond ik daar samen met een medereisgenoot een half uur van te voren. Wij zijn in ieder geval op tijd!
Na een ontzettend lange treinreis staan we op de Weense bodem. Vanwege ons zout-tekort, zitten we kort daarna met z’n allen aan de Franse frietjes bij de McDonald’s. Binnen een half uur staan we bij ons hostel en ‘bewonderen’ we onze slaapkamers. Samen sluiten we de dag af en is het tijd om te gaan slapen.
De volgende ochtend worden de eerste slaapavonturen en bevindingen gedeeld: de USB-stick bij het nachtlampje doet het niet, Duitsers hebben de meesten om 1 uur gestoord in hun nachtrust, enzovoort. En ik? Ik heb geslapen als een roosje.
Deze dag gingen we op weg naar Schönbrunn. Het zomerpaleis waar de keizer Frans Jozef I en Elizabeth oftewel Sissi heeft gewoond. Omdat we daarna worden losgelaten zijn we in Wenen wezen kijken en hebben met elkaar in een restaurantje gegeten.
’s Avonds hebben we een concert met muziek van Mozart en Vivaldi in het Wiener Musikverein bijgewoond. Niet iedereen ging met plezier hier naartoe. Lees: ze hebben spijt dat ze hun geld hieraan verspild hebben. Gelukkig heeft het overgrote deel wel genoten van ‘De Vier Seizoenen’.
Op zondag hebben we een kerkdienst bijgewoond van de Efangelisch Reformierte Kirche. De dominee op Nikies (dit zijn de woorden van Van den Oever) preekte over Efeze 1:11 en 12 en Romeinen 8:28. De inhoud van zondag 9 en 10 komt hiermee overeen.
Maandagochtend zijn we hartelijk ontvangen in de Kirchliche Pädagogische Hochschule van Wenen. Hier hebben we een rondleiding gekregen en zijn we ondergedompeld in het onderwijs en de geschiedenis van Oostenrijk.
’s Middags hebben we ons Engels goed geoefend door een gesprek met een student van de Oostenrijkse pabo. We kwamen erachter dat we over het algemeen in hetzelfde schuitje zitten.
De dinsdag-, woensdag- en donderdagochtend hebben we ervaringen opgedaan in de basisschool die hoort bij de pabo. Deze ervaringen waren vooral leerzaam en interessant.
Vooral het kijken naar de overeenkomsten en verschillen tussen het onderwijs daar en ons onderwijs is leuk om te zien. Hier kunnen wij ook weer wat van leren. Op donderdag hebben wij met de kinderen (in het Duits natuurlijk!) nagedacht over Nederland en hebben ze een Amsterdams grachtenhuis getekend. Of de kinderen ons Duits helemaal begrepen, vraag ik me nog steeds af…
Een Wiener-schnitzel moet natuurlijk afgevinkt worden van de bucketlist. Als je aan de ober vraagt of hij een zoete witte wijn heeft, krijg je als antwoord: dat weet ik niet, ik ben meer een bierkenner. Tja, daar heb je net niks aan.
Dan breekt de laatste dag aan… De dag waarop we enigszins kunnen uitslapen (6.40 ging de wekker)… De dag waarop de treinreis veel sneller gaat dan de heenreis. De dag waarop ik weer terug ga naar het gat Zeeland. De dag waarop ik in mijn eigen bed ben geploft en nagedacht heb over de mooie stad Wenen en de mooie werkweek met elkaar.
Ben jij benieuwd of een baan als juf of meester bij je past? Of zou je alles willen leren over opvoeding en begeleiding van kinderen en jongeren? Je komt erachter tijdens de online open avond van Driestar hogeschool op 26 maart.
Meld je nu aan
